Inleven in de ander zijn gevoelswereld. wat altijd vertroebeld wordt door hoe ik zelf met gevoelens om ga. Wanneer mededogen omslaat in mede lijden, kan ik er m.i. niet echt zijn voor de ander.
Empathie is ook de kracht, om wat van de ander is in lijden, hier in mee te bewegen in nabijheid, gedachten zijn krachten (hoop ik dan maar) Grote woorden, ik ben er zelf niet goed in.
Daar ik medelijden verwar met mededogen. ik geloof oprecht dat mededogen beter is dan medelijden